Posted in Poëzie, Tanka, tagged dutch, gedicht, herfst, lijvige boeken, nederlands, nerven, poëzie, poem, ritselen, seizoenen, spel, tijd, vergankelijkheid on 2019/10/28| Leave a Comment »
we zijn gedroogde
al verkleurde herfstblaadjes
dus ja, je hoort ons
als het waait dan spelen we
het ritsel, ritsel herfstspel
.
we wervelen
langs de huizen, tikken
tegen de ramen
glippen mee naar binnen en
blijven lang, als men dat wenst
.
soms worden we
in lijvige boeken
opgesloten
en tonen lang daarna nog
onze nerven aan wie dat wil
Posted in Poëzie, tagged afbraak, cellen, dutch, gedicht, kanaal, kwellen, leven, nederlands, poëzie, poem, poetry, sloot, springen, sterven, tijd, vergankelijkheid, wandelen on 2019/10/10| Leave a Comment »
je kunt altijd
langs kanalen wandelen
over sloten springen
zwaaien alsof je een vlaggetje bent
dat met de wind speelt
.
je kunt altijd
je schaduw bestuderen, of die
van een toevallige passant
.
alles kan zich
overal voltrekken nog voor je
beseft dat het gebeurt
.
het kleine sterven
is overal en slaat zich moeiteloos
door al je cellen
