Posted in Poëzie, tagged afbraak, cellen, dutch, gedicht, kanaal, kwellen, leven, nederlands, poëzie, poem, poetry, sloot, springen, sterven, tijd, vergankelijkheid, wandelen on 2019/10/10| Leave a Comment »
je kunt altijd
langs kanalen wandelen
over sloten springen
zwaaien alsof je een vlaggetje bent
dat met de wind speelt
.
je kunt altijd
je schaduw bestuderen, of die
van een toevallige passant
.
alles kan zich
overal voltrekken nog voor je
beseft dat het gebeurt
.
het kleine sterven
is overal en slaat zich moeiteloos
door al je cellen
Posted in Poëzie, tagged dood, dutch, gedicht, kitten, maan, nederlands, poëzie, poem, poetry, sterven, tuin, ziekenhuis on 2013/06/27| 1 Comment »
de kitten zegt ziekenhuis
.z.i.e.k.e.n.h.u.i.s.
hoor je zeg ik
onze kat kan praten
en hij glimlacht
het is nacht
we behandelen de tuin
met aanwezigheid
hebben de maan lief
het licht in de vijver
de wuivende stilte van onzichtbare adem
de kitten zegt ziekenhuis
we zijn tevreden
aan onsterfelijkheid zijn we niet
ten onder gegaan
enkel de dag is aan het
onvermijdelijke opgeofferd en
diep in de woorden
is de werkelijkheid overleden
even nog
dan nemen we het afscheid door
van samen jong zijn
oud worden
ziekenhuis, herhaalt de kitten
want herhalen is een plicht van de onschuld
als schouders nog niet dragen gaan
wat werd opgelegd
Posted in Poëzie, tagged dood, dutch, gedicht, nederlands, poëzie, poem, poetry, sterven on 2012/10/09| Leave a Comment »
Je praat niet
over zomerbloemen
zegt niets over bomen
die werden gerooid
je neemt het woord niet
bent wat stil
als je over sterven hoort
en weet dat er een wil leeft
die niet zo veel
te willen heeft
Uit: Tot bewegen aangezet – 1997
Bundel is nog leverbaar.
