op oude foto’s

en in oude schriftjes

haar frisse blik

Advertenties

Read Full Post »

Valentijn – haibun

Op een dag werd er een envelop bezorgd die duidelijk niet voor ons bestemd was. Ofschoon het adres klopte stond er in kinderlijk handschrift Tim boven. Omdat ik geen Tim kende heb ik de envelop opengemaakt in de hoop meer informatie aan te treffen, maar nee. Er zat een kaart in met een hart en achterop stond in datzelfde kinderlijke handschrift Jij bent mijn Valentijn x

Och, wat zou het jammer zijn als deze kaart niet aankwam. Ik stelde me een meisje voor, giechelend van spanning en een jongetje dat rood tot achter de oren zou kleuren. Ik besloot om Tim te gaan zoeken..

Na een paar keer tevergeefs te hebben aangebeld werd er opengedaan door een joch van een jaar of 11. Ben jij toevallig Tim? vroeg ik hoopvol. Nee, zei hij verrast, Tim woont daar. Hij wees. Nummer 5, vulde zijn vader aan vanuit de huiskamer.

Op nummer 5 woonde inderdaad een Tim, ik heb de kaart afgegeven en weer op weg naar huis dacht ik aan lange glijbanen, van de dijk suizen op het deksel van de wasketel, want de slee was al vergeven. Ik dacht aan sneeuwpoppen maken en sneeuwballen gooien. Aan de rotjong die met ijsballen gooiden, in de hoop op tranen en aan de tranen die ik bedwong, wat dan weer mijn score was. De wantjes, die aan touwen in mijn mouwen zaten, de ijskoude voeten. Rode neusjes, snottebellen, de schreeuwende stemmen van opgewonden kinderen.

vierenzestig

een kopie van haar moeder

in de winkelruit

Read Full Post »

Bevrijding

wat mag ze blij zijn

niemand kent haar
niemand kent het venijnige staartje
het scheve portret in haar maag

en waarom zou ze het
aan wie dan ook vertellen

wie luistert er naar een zomer
die zich al op de valreep bevindt
wie speelt er vandaag de dag nog
met een kind dat zich geen uitweg wist te banen
meer van vermanen weet
dan eens de moeder
de vader

het meisje

wie spelt er de naam correct
die zij zichzelf toebedeelde

niemand
en ze wist wie er wat verspeelde
zojuist stelde ze het vast

warm van ontvangst is haar spiegel
blij en verrast
haar hart

Read Full Post »

Toen

toen ik nog dacht

dat wind uit een wolk kwam

één met dikke wangen en

een tuitmond

.

toen ik al wist dat

alles in mij waar is

maar dat het tegendeel al

leek bewezen

.

dat zelfs van de boom

die er niet meer is

de plek waar hij stond

wordt betwist

Read Full Post »

Tanka

aan de takken

van de kale esdoorn

bloeien meesjes

 

zijn hand op mijn schouder

bij de foto van mijn kind

Read Full Post »

onaangeroerd
het taartje in de koelkast
dag na moederdag

Read Full Post »

het hebben van tijd

is bevorderlijk voor het

ordenen van je gedachten

maar je zus doet niet mee en

je broers vinden het idee

dat je bestaat al zo lastig

.

 

daarom schrijf je het kind

dat je oma werd van ongezonde

gebeurtenissen

je vertelt dat er mensen bestaan

die zich vergissen

.

 

overal, schrijf je, liggen

de aanwijzingen voor het oprapen

.

 

geen boom doet aan waarheidsbeleving

was ik maar geen tak van zo’n boom waarvan ik

verwacht had te leren dat we geliefden

van het onwezenlijke blijven

.

 

net zolang als een blad

dat vallen ontspringt

 

Read Full Post »