een late vlinder
vindt het geopende raam
en vliegt de nacht in
ach vlinder kon ik jou zijn
dan bleef ik liever binnen
Het is vanwege de tanka-wedstrijd dat ik aan deze tanka moest denken. Het is een van mijn eerste, ik schreef hem in de jaren negentig van de vorige eeuw. Wat ik tijdens het schrijven ervan gedacht zal hebben toen, vroeg ik me af.
1 Een late vlinder
Zijn er ook vroege vlinders? Zomaar een vraag die in me opwelde. Laat in de avond, laat in het seizoen? Was het voor de lettergrepen dat ik voor late koos? Ik kan het me niet goed meer voor de geest halen, had het gewoon met de nacht te maken dat ik voor late koos?
2 Vindt het geopende raam
Het was dus mooi weer, het raam stond immers open, of kwam me dat open raam goed uit voor de rest van de tanka?
3 En vliegt de nacht in
Doen vlinders dat? Oké, besloot ik al lezend, het is misschien geen hoogstandje maar het geeft een beeld. Ik zie wel een vlinder fladderen die bijna opgelucht dat raam vindt en maakt dat hij weg komt.
Al plaats ik dus kanttekeningen bij dat late, bij vlinder ook, misschien was het een nachtvlinder, een mot
4/5 Dan volgen de twee meer persoonlijke regels. Ik proef heel duidelijk in deze regels dat ik destijds in elk geval leek te begrijpen wat de bedoeling van een tanka is. Een observatie die mens of natuur kan betreffen met daaropvolgend twee regels met een meer persoonlijke invulling die raken aan de eerste drie regels..
Waarom zou de ik liever binnen blijven? Was die ik bang voor de buitenwereld, moe misschien? Gebruikte ik de vlinder om iets van mezelf kwijt te kunnen of riep juist die vlinder dat gevoel van liever binnen blijven bij me op? Ervoer ik de vlinder als kwetsbaar en meende ik dat het binnen veiliger was?
Zomaar wat gedachten over een tanka die in een van mijn schriften staat en me voor een moment confronteerde met een andere, jongere Jeanine. Totdat ik er eens voor ging zitten om hem uit te pluizen en tot de conclusie kwam dat ik nog steeds graag de beschutting zoek als de wereld me wat naar de keel grijpt. Al met al is de tanka voor mezelf een te begrijpen geheel gebleven, mét dus wat kanttekeningen.
