Wij zijn kersen

 

van rond en rood tot bijna zwart
twee aan een steel vertellen wij
van pitten, jam en slagroom

niet gevonden kersen
groeien uit tot nieuwe kersenbomen
we komen uit onszelf voort

de een is ronder
de ander zwarter
je komt ons overal tegen

op schilderijen
op een taart
onder de kersenboom

glanzend aan een steel

men moet voorzichtig in ons bijten
we hebben een pit
dat is ons hart

ja, ja

rood en rond soms bijna
zwart
maar altijd
altijd kers met pit
verborgen in ons kersenhart

Advertenties

Read Full Post »

herfst suite

hoorbaar

de wind die zichzelf

even opblaast

.

de tuin

de buitenbak

van een manege

.

blad – het draven

en langs galopperen

van kleine paarden

Read Full Post »

Vannacht heb ik gedroomd dat er een haiku werd vermoord.

Ik heb geprobeerd het bloeden te stelpen maar werd weggeduwd door artsen die me wel even zouden laten zien hoe je een haiku redt.

Het spijt me piepte de haiku nog .

Het is me wat dacht ik vanmorgen toen er een haiku met me mee ontwaakte. Vecht niet om me zei hij, schrijf me.

.

brief aan een meester

de punt van mijn potlood breekt

al bij de aanhef.

.

Haiku uit: Pauwenveren en judaspenning – 2011

Read Full Post »

soms is er die angst
de tijd te laag te prijzen
voordeel te bieden
aan iemand die het niet verdient

.

er is altijd
het te hoge bod op niets en
het te lage
op wat je wakker houdt

.

je zet hoog in, elk uur weer
zakken, denk je, kan altijd nog

.

een handelaar brengt een bod uit
op precies dat uur waaraan je goud hebt toebedeeld

.

je slaat het af en hij wijst je grimmig
op de gramprijs van zijn tijd

.

soms heb je spijt
want door een etmaal langer
dan noodzakelijk aan de vraagprijs
vast te houden raak je soms
een eerlijke bieder kwijt

Read Full Post »

vieze vlekjes

de schaduwen van sop

in het badwater

Read Full Post »

Pleistervers

er zijn wonden

die om aandacht vragen

er knagen steken

aan mijn brein

.

ach nee, ik kan geen dagen achtereen

me luchtig door wat pijn doet slaan

me nergens verbergen noch tevoorschijn piepen

in een kleedje waarin men mij verstaat

.

ik spreek intern met grote geesten

die zaadjes poten in wat ik denk

en soms schenk ik de leegte bij

met een elixer dat doet groeien

en beseffen ook

.

de hoogste hemel

ligt binnen handbereik

naast de venijnige pijntjes

het gedesillusioneerde deel

.

waar ik toegeef

soms te treuren of juist ontken

dat ik – zo spaarzaam blij –

toekomst zie in iets

wat al gestorven lijkt

.

zo trouw is alles

aan de vrouw die in me naar

dat alles kijkt

Read Full Post »

Metusalem

heen en weer geslingerd

gelijk guirlandes op een zomeravond

het hart een tuinfeest

.

traag beweegt

een silhouet van vreugde

door de struiken

,

zo aaibaar zijn de uren

dat ik ze streel met één enkele gedachte

.

je onttrekt je aan het licht

waarin de grootste schaduw ooit

in stilte valt

.

wat waren we oud

begin dertig beiden en

zo ernstig

.

er liggen stenen opgestapeld

tegen de muur, zij herinneren ons

aan nooit uitgevoerde plannen

.

een van hen noem ik Metusalem

Metusalem herhaal je

en even speelt je glimlach met mijn jeugd

Read Full Post »